3. Dieet en Bechterew

In plaats van medicijnen te gebruiken, volg ik een dieet om de klachten van Bechterew beheersbaar te houden. Besluiten om je auto-immuunaandoening op een andere manier aan te pakken dan wordt geadviseerd in het ziekenhuis, is geen makkelijke beslissing. Deze beslissing was dan ook uit nood geboren omdat ik last had van de medicatie, en ik mijn conditie, ondanks de medicatie, alleen maar achteruit zag gaan.

Gelukkig kwam ik informatie tegen over een dieet dat zou helpen bij Bechterew. Een zetmeelarm dieet tegen een heftige vorm van reuma. Ik las erover op www.kickas.org. Ik had er nog nooit eerder van gehoord of gelezen. Het leek me vrij onwaarschijnlijk dat aanpassingen in mijn manier van eten, ook maar iets konden doen tegen de pijn, de stijfheid en de afschuwelijke vermoeidheid en wazigheid die ik ervaarde.
Ik begon met enige terughoudendheid en met weinig hoop aan een dieet zonder zetmeel, dus zonder granen en graanproducten, aardappels, rijst en pasta. Ik gebruikte tegelijk ook geen geraffineerde suikers en koemelk meer.
Binnen een week kon ik zonder problemen opstaan. Binnen een week werd de stijfheid en de pijn minder. Voeding heeft dus wél invloed op Bechterew!!

Auto-immuunaandoeningen – zo leerde ik later – hebben allemaal een relatie met de darmen en dus met wat je daarin stopt. Vergelijk je lichaam met een machine. Stop je daar de verkeerde brandstof in, dan loopt de boel vast.

Doordat ik gekozen heb voor anders eten in plaats van medicatie, moet ik nu bijna alles wat ik eet zelf maken. Want zodra een etiket op een potje uit de supermarkt meer dan vijf à zes ingrediënten vermeldt, kan ik er eigenlijk al vanuit gaan dat ik de inhoud niet kan eten. Bewerkte produkten uit de voedingsindustrie bevatten namelijk vrijwel altijd vulmiddelen in de vorm van bijvoorbeeld maiszetmeel (en daarnaast veel suikers en zouten en andere dingen waar je prima zonder kunt).
Dus moet ik zelf aan de slag. Van ontbijt tot avondeten bestaat mijn voeding uit herkenbare maar ook voedzame ingrediënten. En het mooiste is: het is ook nog lekker. Wie had dat gedacht.

De recepten op deze website zijn speciaal voor mensen die de ziekte Bechterew of Spondylitis hebben maar zijn ook geschikt voor mensen met andere auto-immuunaandoeningen of diegenen die het SC dieet doen. Ook volgers van het Paleo dieet kunnen met de meeste recepten uit de voeten.
Uit onderzoek bleek dat het eten van zetmeel gecombineerd met een slechte staat van de darmwand gelinked kon worden aan de ontstekingsactiviteit van de ziekte Spondylo Artritis of Bechterew. Meer informatie over deze relatie tussen zetmeel en ontstekingen kun je vinden op deze site en in de genoemde boeken bij de boekentips op deze site en op kickas.org.
Zetmeel is niet perse slecht, voor de meeste mensen niet althans. Er zijn veel gezonde zetmelen in de vorm van bananen, cashewnoten, cassave, pompoen en bijvoorbeeld zoete aardappel (dit in tegenstelling tot witmeelproducten als croissants, pizza’s en pasta’s die voor een bloedsuikerpiek zorgen en uiteindelijk kunnen leiden tot chronische problemen zoals bijvoorbeeld diabetes of hartziekten).
Als je geen auto-immuunziekte hebt kun je gerust gebruik maken van gezonde en voedzame zetmeelhoudende voedingsmiddelen. Als je Bechterew hebt kan het mijden van zetmeel hét grote verschil maken tussen te ziek zijn om ook maar iets te doen of de weg naar herstel.
Als je wat verder bent met je dieet en herstel hebt bereikt, kun je weer proberen om gezonde vormen van zetmeel te eten en kijken hoe je lichaam reageert.

Eten zonder zetmeel.
Ik maak mijn eten dus zo zetmeelarm mogelijk. Dus zonder granen en graanprodukten, zonder peulvruchten, zetmeelhoudende knollen, aardappelen, rijst, pasta, fabrieksgebak en koek,  maar daardoor tegelijk bijna vanzelf zonder nutteloze toevoegingen, conserveermiddelen, chemicaliën en bindmiddelen. Bijkomend voordeel is dat ik daardoor ook geen gluten en bijna geen E-nummers meer binnenkrijg.

Het allerbelangrijkste bij Bechterew blijft het mijden van zetmeel. Dus ik eet echt helemaal geen brood van de bakker en muesli, crackers, beschuit, wafels, koekjes of toast uit de supermarkt. Verder ook geen chips en patat, pasta en rijst. Want ook rijst is, hoewel licht verteerbaar, heel veel zetmeel.
Fabriekssauzen, kruidenmixen en bouillonblokjes, puddings, kant en klare snacks en salades voor op toast kan ik ook wel laten staan want bijna zonder uitzondering zitten er bindmiddelen en dus zetmeel in.

Is dat niet jammer? Neu, een beetje. Soms mis ik het gemak van even snel iets kopen en opeten. Maar ik voel me sinds ik aan het dieet begon wel veel beter: weinig tot geen nachtbraakmomenten meer door pijn, geen of nauwelijks ochtendstijfheid, geen dagelijkse duizelingwekkende vermoeidheidsaanvallen en ga zo maar door.
Natuurlijk is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Af en toe heb ik mindere dagen maar in vergelijking met de periode vóór het dieet, gaat het stukken beter.

Het blijft echter een kwestie van volhouden en eraan werken. Je bereikt geen verbetering zonder volledige toewijding. Je kunt dit niet half doen. Echt niet! Geloof me.

De ontstekingsremmers raak ik niet meer aan. Ze staan in mijn dressoir. Ik heb krukken die ik af en toe nodig had om te kunnen lopen. Ze staan nu al heel lang ongebruikt in de berging.

Is dat ‘dieet’ niet behelpen? In het begin wel ja. Ik vond het vreselijk wennen. Het is niet makkelijk maar ook niet ondoenlijk. Nu, na een paar jaar kan ik zeggen dat het zelfs heel erg leuk en creatief is. Inmiddels heb ik alternatieven voor meel, voor pasta, voor rijst en voor aardappelen kunnen vinden. Eigenlijk is het een andere manier van leven met dit dieet.

En dat heeft zo zijn voordelen.

Door bewuster met voeding om te gaan, leer je nog eens wat over wat er eigenlijk allemaal aan bijzondere, eerlijke en smakelijke produkten te krijgen is. Je merkt de laatste tijd trouwens dat ook veel chef-koks overstappen op ‘eerlijke’ en oorspronkelijke producten. Een fijne ontwikkeling. Ook uit eten gaan behoort nog tot de mogelijkheden op die manier.
Ik voel nu wat het betekent om goed voor mijzelf te zorgen. Het lichaam vertelt je namelijk interessante dingen en je leert haar taal verstaan. Je leert dat het lichaam eigenlijk een prachtige machine is, en ziekte een proces dat ergens sluipend is begonnen op een heel andere plek dan waar jij pijn hebt.

En het mooiste; ziekte is iets waar je zelf invloed op kunt uitoefenen. Heel simpel; door erop te letten wat je in je mond propt.